Θεωρούμε πράξη ντροπής, πράξη καταισχύνης, πράξη ταπείνωσης του κάθε πολίτη αυτής της χώρας, από τη μια να αρπάζουν το ψωμί από το τραπέζι εκατομμυρίων ανθρώπων και από την άλλη να τους πετούν κάποια ψίχουλα, για να εξαγοράσουν, όπως φαντάζονται, τη στήριξή τους στην ίδια πολιτική που τους έκλεψε το ψωμί και έχει σκοπό να τους κλέψει και το τραπέζι, και τις καρέκλες, και το σπίτι. Αν αυτό δεν είναι ο απόλυτος πολιτικός ξεπεσμός, τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Πρόκειται για μια πράξη βαθιά ανήθικη, που δείχνει τον φόβο τους μπροστά στις κάλπες«. (Πρωθυπουργός το 2014, όταν σχολίασε το πλεόνασμα των 500 εκ. € που είχε μοιράσει η τότε κυβέρνηση του κ. Σαμαρά σε ασθενέστερες οικονομικά ομάδες).
Άποψη
Πολύ σωστά έδωσε ο πρωθυπουργός το βοήθημα των 600 εκ. € στις ασθενέστερες εισοδηματικές ομάδες του πληθυσμού, παρά την αντίδραση των Γερμανών. Επίσης σωστά επέκρινε η αξιωματική αντιπολίτευση τη στάση του, όταν δεν κυβερνούσε αυτός τη χώρα – αφού κανένας υπεύθυνος άνθρωπος δεν επιτρέπεται να λέει άλλα τη μία φορά και άλλα την άλλη, με μοναδικό κριτήριο τα ιδιοτελή του συμφέροντα.
Εν τούτοις, αυτή η ανταλλαγή επικρίσεων μεταξύ των εκάστοτε μονομάχων της εξουσίας, πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει – ειδικά σήμερα, όπου στην Ελλάδα αντιμετωπίζουμε την τέλεια καταιγίδα (άρθρο). Μία καταιγίδα που θα μετατραπεί σε κυκλώνα το 2017, με την απόλυτη καταστροφή να προβλέπεται για το 2018 – εάν βέβαια δεν κάνουμε κάτι για να την αποφύγουμε.
Αυτό που χρειάζεται τώρα για να την αποφύγουμε δεν είναι άλλο από την συλλογική συνεννόηση, από την εθνική ομοψυχία – χωρίς την οποία η χώρα μας είναι καταδικασμένη εάν όχι να διαμελισθεί, τουλάχιστον να μετατραπεί σε ένα αποτυχημένο κράτος, από το οποίο προσπαθούν ήδη να αποδράσουν όλοι όσοι έχουν τη δυνατότητα να επιβιώσουν σε άλλες χώρες, για να ξεφύγουν από τις ληστρικές του επιδρομές (οι νέοι από την ανεργία, στην οποία τους έχει καταδικάσει, θάβοντας τους ζωντανούς).
Άλλωστε είναι ανόητο να περιμένει κανείς πως οι ιδιωτικές επενδύσεις θα αυξηθούν κατά 9% το 2017 ή/και πως η ζήτηση θα ακολουθήσει ανοδική πορεία, όπως αναφέρεται στον προϋπολογισμό – όταν την ίδια στιγμή αυξάνονται οι φόροι, οι εισφορές κοκ. σε ένα ύψος της τάξης των 3 δις € (1,7% του ΑΕΠ), το οποίο μειώνει νομοτελειακά το ΑΕΠ πολύ περισσότερο, σύμφωνα με το γνωστό πολλαπλασιαστή (ανάλυση).
Φυσικά θα μπορούσε να αντιτείνει η αντιπολίτευση ότι, συμπεριφέρεται στην κυβέρνηση όπως η ίδια το 2014, όπου κατέστρεψε τις όποιες προοπτικές της οικονομίας όταν δήλωνε πως δεν θα σεβαστεί καμία συμφωνία του τότε πρωθυπουργού – ενώ την έσυρε σε πρόωρες εκλογές, σε μία καταστροφική διαπραγμάτευση που κόστισε στην Ελλάδα τεράστια ποσά συμπεριλαμβανομένης της χρεοκοπίας κα του αφελληνισμού των τραπεζών, καθώς επίσης σε ένα εφιαλτικό μνημόνιο που, μεταξύ άλλων, υποθήκευσε τη χώρα για 99 χρόνια.
Εν τούτοις, η σκυταλοδρομία της ντροπής που παρατηρούμε να εξελίσσεται μετά το 2009, με την έννοια πως ο εκάστοτε πρωθυπουργός που επιβάλλει νέα μέτρα κατ’ εντολή της Τρόικα παραδίδει στον επόμενο τη σκυτάλη, όταν χάνει τη στήριξη του πληθυσμού, πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει – αφού δεν εξυπηρετεί καθόλου τους Έλληνες, αλλά μόνο τους ξένους που την έχουν οργανώσει.
Οφείλουν λοιπόν να κατανοήσουν τόσο τα πολιτικά κόμματα, όσο και οι Πολίτες ότι, έτσι παίζουμε όλοι μαζί το στημένο παιχνίδι των ξένων – ενώ θεωρούμε ότι χειρότερο την τοποθέτηση της μίας τάξης εναντίον της άλλης, όπως συνέβη κατά τη διάρκεια της συζήτησης του προϋπολογισμού, όπου ο μεν υπουργός οικονομικών τοποθετήθηκε υπέρ των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπέρ του ιδιωτικού τομέα.
Εάν παρ’ ελπίδα δεν συνειδητοποιήσουμε ότι η σκυταλοδρομία αυτή, το «διαίρει και βασίλευε» με το οποίο μας κυβερνούν οι ξένοι οδηγεί στο γκρεμό, σε μία εξαθλιωμένη χώρα δηλαδή, εγκαταλειμμένη από όλους τους ικανούς Έλληνες στους εποίκους που στέλνονται ήδη μαζικά στα νησιά της, η Ελλάδα θα βιώσει τη μεγαλύτερη καταστροφή στη μακραίωνη ιστορία της.
Όποιος δεν το καταλαβαίνει σήμερα ή/και δεν βλέπει πως μετατρεπόμαστε σταδιακά σε έναν ανθρώπινο σκουπιδότοπο, απλά εθελοτυφλεί – ενώ δεν πρόκειται ασφαλώς για κινδυνολογία, αλλά για την ψυχρή πραγματικότητα, την οποία δεν αποφεύγει κανείς απλά και μόνο κοιτάζοντας αλλού.
Ολοκληρώνοντας, εάν δεν αγωνισθούμε όλοι μαζί, κόμματα και Πολίτες, όσο καλύτερα μπορεί ο καθένας και ενώνοντας τις δυνάμεις μας, η επόμενη κυβέρνηση θα βάλει απλά τους τίτλους τέλους – αφού θα έχει χαθεί η τελευταία μας ευκαιρία.
Υστερόγραφο: Εάν πρέπει να πολεμήσουμε τους Τούρκους για να αμυνθούμε, να τους πολεμήσουμε – ενώ είναι απαράδεκτο να επιτρέπουμε τις παραβιάσεις του εναερίου χώρου και των θαλασσίων συνόρων μας, χωρίς να αντιδρούμε ενεργητικά, ως οφείλουμε. Πόσο μάλλον όταν η κυβέρνηση της Τουρκίας κατέρριψε αμέσως το ρωσικό αεροσκάφος, για μία πολύ μικρότερη παράβαση.
Αν πρέπει να βγούμε από την Ευρωζώνη, εφόσον δεν μας θέλουν ή/και εάν μας επιβάλλουν απάνθρωπους όρους, τότε να βγούμε, σταματώντας αμέσως την επαιτεία – όσο και αν μας κοστίσει. Αν πρέπει να χρεοκοπήσουμε, να χρεοκοπήσουμε – αφού η κυλιόμενη χρεοκοπία και η εξαθλίωση που μας έχουν καταδικάσει, με μνημόνια που αποδεδειγμένα πλέον είναι αποτυχημένα (ανάλυση), μας οδηγούν σε μία πολύ μεγαλύτερη εθνική καταστροφή.
Αν πάλι επιθυμούμε να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη, τότε είμαστε υποχρεωμένοι να σεβαστούμε τους όρους – τουλάχιστον στο βαθμό που τους σέβονται τα άλλα κράτη. Σε κάθε περίπτωση, πάντοτε με δικό μας σχέδιο και όλοι μαζί – κατανοώντας πως ο αργός θάνατος, όπως συμβαίνει με τα μνημόνια και η «δαμόκλειος σπάθη» που κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας, όσον αφορά την Τουρκία, είναι πολύ χειρότερα από οτιδήποτε άλλο.
anlyst.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου