Η Deutsche Bank ήταν αφενός η μεγαλύτερη χρηματοδότης της προεκλογικής εκστρατείας του κ. Trump, αφετέρου ο κυριότερος δανειστής των επιχειρήσεων του – οπότε εύλογα ωφελήθηκε ήδη από τη νίκη του.
Μετά την εκλογή του κ. Trump, δεν ακολούθησαν ανοδική πορεία μόνο οι μετοχές των αμερικανικών τραπεζών αλλά, επίσης, αυτές της Deutsche Bank – της τράπεζας των σκανδάλων ή της εγκληματικής συμμορίας, όπως την αποκαλεί η αστυνομία της χώρας της (πηγή).Η αιτία είναι το ότι, αφενός μεν ήταν η μεγαλύτερη χρηματοδότης της προεκλογικής του εκστρατείας από την πλευρά της Γερμανίας (γράφημα), αφετέρου o κυριότερος δανειστής του, όσον αφορά τις επιχειρήσεις του.
Επεξήγηση γραφήματος: Δωρεές της προεκλογικής εκστρατείας εκ μέρους των αμερικανικών θυγατρικών γερμανικών ομίλων σε ποσοστά – με κόκκινο προς το κόμμα των ρεπουμπλικάνων και με μπλε προς τους δημοκρατικούς (πηγή: Die Welt).
Ειδικότερα, τα δάνεια της γερμανικής τράπεζας προς τις επιχειρήσεις του κ. Trump υπολογίζονται σε πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια – σε δισεκατομμύρια τις τελευταίες δεκαετίες. Λογικά επομένως θεωρείται πως δεν θα θελήσει να της προκαλέσει προβλήματα, διευκολύνοντας την σε σχέση με τις κυρώσεις που την απειλούν, εκ των οποίων η μία μόνο είναι ύψους 14 δις $ – πόσο μάλλον όταν πολλές αμερικανικές τράπεζες έχουν διακόψει τη συνεργασία μαζί του, λόγω των διαφόρων χρεοκοπιών του στο παρελθόν. Αυτό τουλάχιστον πιστεύουν οι επενδυτές, κρίνοντας από την ανοδική πορεία της μετοχής της, ειδικά μετά τις αμερικανικές εκλογές (γράφημα).
Επεξήγηση γραφήματος: Πορεία της μετοχής της Deutsche Bank (περί το +20% από τις εκλογές)
Βέβαια, η Deutsche Bank ήταν αυτή που μεταξύ των ετών 2012 και 2014 πλήρωσε περί το 1 εκ. $ στην οικογένεια Clinton, για διάφορες διαλέξεις της – κάτι που θεωρείται νόμιμο και ηθικό στην αμερικανική «δημοκρατία». Το ποσόν όμως αυτό είναι ουσιαστικά μηδαμινό, συγκρινόμενο με όσα διέθεσε για τον κ. Trump – στον οποίο παραμένει επί πλέον πιστή ως τράπεζα του, για πάρα πολλά χρόνια.
Από την άλλη πλευρά, θεωρείται πως από την εκλογή του νέου προέδρου θα κερδίσουν όλες οι αμερικανικές τράπεζες, καθώς επίσης οι θυγατρικές των ευρωπαϊκών στις Η.Π.Α. – επειδή θα καταργηθεί ο μισητός από αυτές νόμος Dodd-Frank, ο οποίος δυσκόλευε την επενδυτική τους δραστηριότητα. Υπενθυμίζουμε εδώ πως ο συγκεκριμένος νόμος (51 τίτλοι με 541 άρθρα και 849 σελίδες) υιοθετήθηκε από τον πρόεδρο Obama τον Ιούλιο του 2010, ως απάντηση στη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 – αλλάζοντας σε μεγάλο βαθμό το χρηματοπιστωτικό δίκαιο στη χώρα του.
Εκτός αυτού, οι αγορές θεωρούν πως οι αυξήσεις των βασικών επιτοκίων από τη Fed γα γίνουν πιο γρήγορα με τον κ. Trump, από ότι με την κυρία Clinton – ενδεχόμενο που σημαίνει ότι τα κέρδη των τραπεζών θα είναι υψηλότερα, ενώ το δολάριο θα ανατιμηθεί, παρά τη μαζική εκτύπωση χρημάτων στο παρελθόν εκ μέρους της κεντρικής τράπεζας.
Όσον αφορά τώρα την επιδείνωση του εμπορικού ισοζυγίου των Η.Π.Α., την αύξηση των ελλειμμάτων δηλαδή, εφόσον ανατιμηθεί το δολάριο, θεωρείται πως θα καταπολεμηθεί μέσω των δασμών, ιδίως όσον αφορά την Κίνα – όπου η αύξηση τοποθετείται μεταξύ 30% και 45%. Φυσικά κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με την κήρυξη εμπορικού πολέμου εναντίον της Κίνας – ενώ θα οδηγούσε τις τιμές καταναλωτή στις Η.Π.Α. στα ύψη, βυθίζοντας τη χώρα σε μία καταστροφική πληθωριστική ύφεση.
Ο επόμενος στόχος του πάντως θα είναι πιθανότατα η Γερμανία, αφού το πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Κίνας είναι μόλις 2,5%, ενώ της Γερμανίας πλησιάζει στο 9% το 2016 – γεγονός που σημαίνει ότι, εάν η Ευρώπη ως σύνολο θέλει να αποφύγει έναν εμπορικό πόλεμο με την υπερδύναμη, θα πρέπει να αποχαιρετίσει την πολιτική λιτότητας, έτσι ώστε να ενδυναμώσει την εγχώρια ζήτηση και να αυξήσει τις εισαγωγές της.
Ολοκληρώνοντας, τυχόν άρση της πολιτικής λιτότητας θα ήταν εξυγιαντική για τον ευρωπαϊκό νότο, ο οποίος υποφέρει τα πάνδεινα από το γερμανικό μερκαντιλισμό – οπότε και για την Ελλάδα, η οποία ευρίσκεται προ των πυλών του χάους. Εκτός αυτού, εάν πράγματι οι Η.Π.Α. χαλαρώσουν τις σχέσεις τους με το ΝΑΤΟ, η Ευρώπη θα υποχρεωθεί να ενισχύσει τη στρατιωτική της άμυνα, με δικά της μέσα – οπότε θα ωφεληθεί η αντίστοιχη ευρωπαϊκή βιομηχανία, ενώ θα ενισχυθεί η οικονομική της ανάπτυξη.
analyst.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου