Επικίνδυνη είναι η συστηματική απόκρυψη της πραγματικότητας από την κυβέρνηση. Η χώρα παραμένει βυθισμένη σε τέλμα οικονομικής απραξίας, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει, αλλά η επικαιρότητα αναλώνεται σε θέματα που είναι περιφερειακά, στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών, στις αμήχανες και άνευ ουσίας κινήσεις της Κεντροαριστεράς και στις δηλώσεις ασήμαντων πολιτικών προσώπων. Ολα αυτά δεν θα έχουν καμία σημασία σε ένα ή δύο χρόνια.
Αν δει κανείς την Ελλάδα από απόσταση, θα δει μία χώρα εκτός τόπου και χρόνου. Θα διαπιστώσει ότι η ελληνική κοινωνία συντηρεί μια ατζέντα που δεν αντιστοιχεί με τα αληθινά προβλήματα. Γιατί αν υπήρχε αντίληψη, συναίσθηση και ειλικρίνεια, την επικαιρότητα θα κατέκλυζε η απελπιστική θέση της Ελλάδας ως ουραγού στην ανταγωνιστικότητα, μια κατάσταση που ενισχύει τη φυγή των νέων και των άξιων, που συντηρεί την υψηλή φορολογία, που βυθίζει καθημερινά στην παρακμή. Αν υπήρχε στοιχειώδης αντίληψη της πραγματικότητας, η κυρίαρχη συζήτηση θα ήταν η δημιουργία θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Μόνο αυτή η προοπτική μπορεί κατόπιν να ελαφρύνει τα φορολογικά βάρη μέσα από την αύξηση του πλούτου. Δεν χρειάζεται καμία φιλοσοφία, απλή λογική χρειάζεται και κατανόηση των βασικών παραμέτρων λειτουργίας ενός συστήματος που επενδύει στην ευημερία των πολιτών. Αλλά, φυσικά, η υπό κατάρρευση κυβέρνηση, βαλλόμενη πλέον από παντού, ή σχεδόν από παντού, παλινδρομεί ανάμεσα στον βαθύ λαϊκισμό και τον κυνικό αυταρχισμό. Πουθενά δεν έχει καταγραφεί μείωση της φτώχειας με εφαρμογή αυταρχικής πολιτικής και πουθενά δεν έχει δει κανείς να ευημερούν οι άνθρωποι με βομβαρδισμό ψεύδους. Ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει πολύ καλά ότι τα ψωμιά του τελείωσαν αλλά δεν μπορεί να κάνει το παραμικρό για να περιορίσει την επερχόμενη συντριβή. Το μόνο που θα επιδιώξει είναι να κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα για την αυριανή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Προς το παρόν, όμως, η καθημερινότητα των Ελλήνων πολιτών βυθίζεται ολοένα και περισσότερο σε ένα τέλμα μιζέριας. Αισθάνεται έστω και ένας Ελληνας ότι υπάρχει προοπτική για τη χώρα, αν συνεχίσουμε έτσι με αυτήν την κυβέρνηση; Αυτό και μόνον το ερώτημα, που παίρνει αυτόματα την απάντησή του, μας δείχνει τη θέση της χώρας σε μια επικίνδυνη τροχιά, εκτός τόπου και χρόνου.
Αν δει κανείς την Ελλάδα από απόσταση, θα δει μία χώρα εκτός τόπου και χρόνου. Θα διαπιστώσει ότι η ελληνική κοινωνία συντηρεί μια ατζέντα που δεν αντιστοιχεί με τα αληθινά προβλήματα. Γιατί αν υπήρχε αντίληψη, συναίσθηση και ειλικρίνεια, την επικαιρότητα θα κατέκλυζε η απελπιστική θέση της Ελλάδας ως ουραγού στην ανταγωνιστικότητα, μια κατάσταση που ενισχύει τη φυγή των νέων και των άξιων, που συντηρεί την υψηλή φορολογία, που βυθίζει καθημερινά στην παρακμή. Αν υπήρχε στοιχειώδης αντίληψη της πραγματικότητας, η κυρίαρχη συζήτηση θα ήταν η δημιουργία θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Μόνο αυτή η προοπτική μπορεί κατόπιν να ελαφρύνει τα φορολογικά βάρη μέσα από την αύξηση του πλούτου. Δεν χρειάζεται καμία φιλοσοφία, απλή λογική χρειάζεται και κατανόηση των βασικών παραμέτρων λειτουργίας ενός συστήματος που επενδύει στην ευημερία των πολιτών. Αλλά, φυσικά, η υπό κατάρρευση κυβέρνηση, βαλλόμενη πλέον από παντού, ή σχεδόν από παντού, παλινδρομεί ανάμεσα στον βαθύ λαϊκισμό και τον κυνικό αυταρχισμό. Πουθενά δεν έχει καταγραφεί μείωση της φτώχειας με εφαρμογή αυταρχικής πολιτικής και πουθενά δεν έχει δει κανείς να ευημερούν οι άνθρωποι με βομβαρδισμό ψεύδους. Ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει πολύ καλά ότι τα ψωμιά του τελείωσαν αλλά δεν μπορεί να κάνει το παραμικρό για να περιορίσει την επερχόμενη συντριβή. Το μόνο που θα επιδιώξει είναι να κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα για την αυριανή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Προς το παρόν, όμως, η καθημερινότητα των Ελλήνων πολιτών βυθίζεται ολοένα και περισσότερο σε ένα τέλμα μιζέριας. Αισθάνεται έστω και ένας Ελληνας ότι υπάρχει προοπτική για τη χώρα, αν συνεχίσουμε έτσι με αυτήν την κυβέρνηση; Αυτό και μόνον το ερώτημα, που παίρνει αυτόματα την απάντησή του, μας δείχνει τη θέση της χώρας σε μια επικίνδυνη τροχιά, εκτός τόπου και χρόνου.
Νίκος Βατόπουλος
kathimerini.gr
Έντυπη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου