Ο διαβήτης είναι στην πραγματικότητα μια ομάδα μεταβολικών διαταραχών που έχουν ως αποτέλεσμα την συσσώρευση γλυκόζης στο αίμα. Η διαταραχή σε γενικές γραμμές μπορεί να συμβαίνει είτε γιατί ο οργανισμός δεν παράγει επαρκή ποσότητα ινσουλίνης, είτε διότι τα κύτταρα δεν την χειρίζονται όπως θα έπρεπε (φαινόμενο γνωστό και ως “αντίσταση” στην ινσουλίνη). Ο διαβήτης, όμως, δεν φαίνεται να “συμβαίνει μόνος του”…. Σύγχρονες αναφορές από όλο τον κόσμο οδήγησαν σε ένα …περίεργο συμπέρασμα:
75% των ασθενών που εισάγονται σε διαβητολογικές κλινικές παγκοσμίως εκδηλώνουν επίσης γαστρεντερικές διαταραχές!
Το υψηλότατο αυτό ποσοστό έστρεψε το ενδιαφέρον της έρευνας προς αυτήν την κατεύθυνση. Έτσι, τα τελευταία χρόνια η εκδήλωση διαβήτη έχει συνδεθεί στενά με τη σύσταση και τη λειτουργία του εντερικού μικροβιώματος και όχι αναίτια. Πράγματι, οι περισσότερες μελέτες καταδεικνύουν συγκεκριμένη τροποποίηση της χλωρίδας του εντέρου η οποία είναι κοινή στα διαβητικά άτομα, και η οποία φαίνεται ότι εμπλέκεται επίσης στην εξέλιξη του προδιαβητικού σταδίου!
Οι εμπειρικές αυτές παρατηρήσεις, επιβεβαιώνονται από μια πρόσφατη μελέτη της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνεργασία με τον κορυφαίο διαγνωστικό οίκο της Αμερικής Genova Diagnostics,του οποίου η κλινική μας αποτελεί και τον αποκλειστικό αντιπρόσωπο. Η εν λόγω μελέτη αφορά 10 περιπτώσεις εφήβων προδιαβητικού σταδίου στους οποίους πραγματοποιήθηκε ανάλυση όλων των δεικτών που εμπλέκονται στην εκδήλωση διαβήτη σε δείγματα σιέλου, αίματος και κοπράνων που ελήφθησαν από αυτούς, αλλά και από αντίστοιχα άτομα της ομάδας ελέγχου. Τα δείγματα αναλύθηκαν με ειδικές εξετάσεις της κλινικής μας (GI Effects Profile & MetSyn Guide). Τα αποτελέσματα των εξετάσεων αποκάλυψαν πως η ομάδα των εφήβων προδιαβητικού σταδίου σε σχέση με την ομάδα των υγιών εφήβων, εκτός από τις αναμενόμενες αυξημένες τιμές γλυκόζης, ινσουλίνης, προϊνσουλίνης, πεπτιδίου C, παρουσίασε και στατιστικά σημαντική μείωση του πληθυσμού των Ruminococcus spp.
Το βακτήριο αυτό πέραν της συμμετοχής του στη ζύμωση των τροφών, παίζει κεντρικό ρόλο στη διάσπαση του αμύλου, εξασφαλίζοντας το απαιτούμενο ενεργειακό υπόστρωμα για την επιβίωση και την αποτελεσματική λειτουργία των ωφέλιμων στελεχών του εντέρου. Η ομάδα εφήβων προδιαβητικού σταδίου που εξετάστηκεείχε κοινό ιστορικό αυξημένης λήψης αντιβιοτικών κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Το γεγονός αυτό δύναται πράγματι να οδηγήσει σε γενικευμένη διαταραχή της εντερικής χλωρίδας. Η μείωση ή η έλλειψη του συγκεκριμένου στελέχους αποτελεί πιθανότατα εναρκτήριο αιτία για την εμφάνιση διαβήτη, αφού επηρεάζει σχεδόν όλους τους άλλους πληθυσμούς του μικροβιώματος που εξαρτώνται διατροφικά από τη δραστικότητα του, οδηγώντας αναπόφευκτα στην τροποποίηση της ανοσίας ολόκληρου του οργανισμού.
Στο ανθρώπινο έντερο, υπάρχουν τρισεκατομμύρια (κυριολεκτικά) βακτήρια που επιτελούν άκρως ωφέλιμες λειτουργίες για τον οργανισμό, όπως η διάσπαση και η απορρόφηση θρεπτικών συστατικών, η κατανομή ενέργειας, αλλά και η ρύθμιση κρίσιμων μεταβολικών διαδικασιών και ανοσιακών παραμέτρων. Σε πολλές περιπτώσεις ωστόσο διαταράσσεται η μικροχλωριδική ισορροπία, οδηγώντας σε παθολογικές καταστάσεις, όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης τύπου 2.
Πληθώρα δημοσιεύσεων μαρτυρά πως ένα, αποκλίνον του φυσιολογικού, εντερικό μικροβίωμα συμμετέχει στην ανάπτυξη αντίστασης στην ινσουλίνη, βήμα καταλυτικό στην εξέλιξη του προδιαβητικού σταδίου, καθώς και χρόνιας ήπιας φλεγμονής, που αποτελεί βασικό αιτιολογικό παράγοντα στην ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2.
Πλέον, έχουν ταυτοποιηθεί και συσχετιστεί συγκεκριμένα είδη βακτηρίων της μικροχλωρίδας και μεταβολικές οδοί αυτών, με την ανάπτυξη διαβήτη. Μεταξύ αυτών, πρέπει να αναφερθούν τα βακτήρια παραγωγής βουτυρικού οξέος, Roseburia intestinalis και Faecalibacterium prausnitzii, τα οποία εμφανίζουν σταθερά μειωμένα επίπεδα στο μικροβίωμα ασθενών με διαβήτη τύπου 2 σε σχέση με υγιείς μάρτυρες, καθώς και στελέχη που απελευθερώνουν ενδοτοξίνες. Και οι δύο προαναφερόμενες καταστάσεις συμβάλλουν στην πρόκληση φλεγμονής μεταβολικής αιτιολογίας.
Στην κλινική μας έχουμε την δυνατότητα διενέργειας ειδικών εξετάσεων προσδιορισμού και μέτρησης όλων των στελεχών του εντερικού μικροβιώματος. Δέκα σχεδόν χρόνια κλινικής και διαγνωστικής πείρας στην ολιστική ιατρική και με εργαλείο τις εξετάσεις αυτές μας κάνουν και εμάς όχι μόνο να συμφωνούμε στις πιο πάνω παρατηρήσεις αλλά να προσθέτουμε ότι και άλλα μικροβιακά στελέχη εμφανίζονται διαταραγμένα σε ασθενείς με διαβήτη με πιο αξιοσημείωτη τη μείωση του πληθυσμού τουAkkermansia muciniphila, ενός στελέχους για το οποίο έχουμε γράψει πολλά. Το συγκεκριμένο στέλεχος όχι μόνο παρουσιάζει σημαντική μείωση στα περισσότερα περιστατικά διαβήτη τύπου 2, αλλά επαναφορά του στα φυσιολογικά επίπεδα, βελτιώνει θεαματικά την εκδήλωση της νόσου.
nutrilabs.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου