Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ στην κοροϊδία των Γερμανών να μας προσφέρουν περί τα μέσα του 21ου αιώνα μια βραχυπρόθεσμη ελάφρυνση του χρέους, ενώ σαφώς πρόκειται περί μακροπρόθεσμης, αν οι λέξεις δεν έχουν χάσει την σημασία τους και αν η λογική δεν έχει πάψει να υπαγορεύει την σειρά με την οποία τα ζητήματα επιλύονται, δόθηκε με την ψήφιση οικονομικής βοήθειας προς τους χαμηλοσυνταξιούχους.
Πρόκειται στην πράξη για υποχώρηση από τις δεσμεύσεις του επικαιροποιημένου τρίτου μνημονίου. Πήρε την μορφή «αθετείτε» τον λόγο σας για συζήτηση περί ουσιαστικής απομείωσης του χρέους και εμείς τον δικό μας ότι τέτοια μέτρα κοινωνικής προστασίας χρειάζονται την προηγούμενη έγκρισή σας. Η κίνηση αυτή του πρωθυπουργού ήταν καλοσχεδιασμένη, γιατί έθεσε ένα ουσιώδες πολιτικό ζήτημα, απ’ αυτά που τα μνημόνια λιτότητας απέτρεπαν να συζητηθούν χρόνια τώρα.
Έχει αυτός «υποχρέωση» προς τον λαό του και επί της ουσίας ακόμα ειδικότερα προς την πιο ευπαθή ομάδα του χειμαζόμενου λαού του, τους πενόμενους χαμηλοσυνταξιούχους, να πάρει μέτρα αποτροπής εξόντωσής των από την παρατεταμένη ένδεια που προκαλεί η εκπορευομένη από την Γερμανία λιτότητα; Είναι σαν να είπε, μου ζητάτε να θυσιάσω ανθρώπους, ειδικά μετά από επτά χρόνια απόλυτων στερήσεων όλων μας, για να πετύχω απομείωση χρέους, που όλο υπόσχεσθε και διαρκώς αναβάλλετε!
Ο Σόιμπλε κατάλαβε το πολιτικό ερώτημα κι ότι θέτει εν αμφιβόλω την πολιτική των αριθμών που υπηρετεί. Αντέδρασε. Ο αντ’ αυτού Ντάισεμπλουμ δήλωσε ότι παγώνουν τα μέτρα βραχυπρόθεσμης ελάφρυνσης! Από την κομισιόν όμως άφησαν να διαρρεύσει ότι αυτή η δήλωση, είναι «βιαστική και ανακριβής». Αλαλούμ! Τί προέχει; Όποια απάντηση κι αν δώσει τώρα το επόμενο Eurogroup, την τελική πάντως θα την δώσουν οι λαοί με την ψήφο τους το 2017, ήτοι αν προέχουν οι άνθρωποι ή οι αριθμοί!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου