Σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ, η σταθερότητα του παγκόσμιου οικονομικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος έχει βελτιωθεί σημαντικά τους περασμένους μήνες – ο ρυθμός ανάπτυξης έχει επιταχυνθεί, ενώ οι τιμές των παγίων περιουσιακών στοιχείων (ακίνητα, μετοχές κλπ.) είναι υψηλές, επειδή οι αγορές περιμένουν την αύξηση του πληθωρισμού, καθώς επίσης μία μεγαλύτερη ανάπτυξη.
Τα βασικά στοιχεία της είναι τα εξής: Η αμερικανική οικονομία θα αυξηθεί κατά 2,3% το 2017 και κατά 2,5% το 2018, η Κίνα κατά 6,6%, η Ιαπωνία κατά 1,2% έναντι 0,8% της προηγούμενης πρόβλεψης, η Μ. Βρετανία κατά 2% από 1,5% προηγουμένως, η Σαουδική Αραβία το 2018 κατά 1,3% αντί 3,2%, η Ευρωζώνη κατά 1,7% το 2017, η Ρωσία κατά 1,4% και η Βραζιλία μόλις κατά 0,2%.
Περαιτέρω, οι αναπτυσσόμενες οικονομίες είναι λιγότερο επιρρεπείς σε κρίσεις, ενώ τα χρέη των επιχειρήσεων τους έχουν μειωθεί ελαφρά – με αποτέλεσμα η εξάρτηση τους από τα ξένα κεφάλαια να έχει περιοριστεί. Υπάρχει όμως μία μεγάλη εξαίρεση: η Κίνα.
Στη συγκεκριμένη χώρα το συνολικό χρέος αυξάνεται χωρίς σταματημό, με ρυθμό πολύ μεγαλύτερο από το ΑΕΠ. Ειδικότερα, ενώ ο ονομαστικός ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας της Κίνας κυμαινόταν τα τελευταία πέντε χρόνια μεταξύ 5% και 10%, τα συνολικά χρέη (δημόσιο, επιχειρήσεις, νοικοκυριά) αυξανόταν ετήσια κατά 10% έως 20% – γεγονός που σημαίνει ότι, ήταν διπλάσιος από το ΑΕΠ.
Ως εκ τούτου, τα συνολικά χρέη αυξήθηκαν σε σχέση με το 2009 από το 130% του ΑΕΠ στο 210% – πολύ περισσότερο δηλαδή από ότι στην Ιαπωνία τη δεκαετία του 1980, στην Ταϊλάνδη κατά τη διάρκεια της ασιατικής κρίσης ή στις Η.Π.Α. την περίοδο της χρηματοπιστωτικής φούσκας (εξαίρεση η Ισπανία σε κάποιο βαθμό – γράφημα).
Επεξήγηση γραφήματος: Ταχύτητα αύξησης των συνολικών χρεών ως ποσοστά επί του ΑΕΠ, σε περασμένες μεγάλες κρίσεις – Ιαπωνία (πράσινη καμπύλη), Ταϊλάνδη (μαύρη), Η.Π.Α. (γκρίζα), Ισπανία (γαλάζια), Κίνα (κόκκινη).
Όπως διαπιστώνεται μία τόσο έντονα ανοδική αύξηση των χρεών έχει πάντοτε ένα πολύ κακό τέλος – ενώ υπάρχουν αρκετά παραδείγματα στην ιστορία. Βέβαια, η οικονομία της Κίνας είναι ουσιαστικά κεντρικά κατευθυνόμενη – με την έννοια πως το κράτος συμμετέχει σε μεγάλο βαθμό, οπότε θα μπορούσε ίσως να ελέγξει τη φούσκα του χρέους.
Το μέγεθος της είναι όμως τέτοιο που δεν θα είναι καθόλου εύκολο να τα καταφέρει – ενώ, εάν τυχόν η φούσκα εκραγεί ξαφνικά, οι επιπτώσεις για τον υπόλοιπο πλανήτη θα είναι τρομακτικές.
analyst.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου