Η πιο συμφέρουσα «μπίζνα» εν μέσω άγριας οικονομικής κρίσης και μνημονίων, φαίνεται ότι είναι ένα εστιατόριο. Όχι οποιοδήποτε εστιατόριο, αλλά κάποιο που θα βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από μεγάλο νοσοκομείο.
Ένα εστιατόριο το οποίο θα κάνει οπωσδήποτε delivery και θα εξυπηρετεί ασθενείς και συγγενείς.
Το εστιατόριο αυτό, είναι βέβαιον, πως δε θα το αγγίξει η κρίση.
Ένα εστιατόριο το οποίο θα κάνει οπωσδήποτε delivery και θα εξυπηρετεί ασθενείς και συγγενείς.
Το εστιατόριο αυτό, είναι βέβαιον, πως δε θα το αγγίξει η κρίση.
Και πως να το αγγίξει όταν εκατοντάδες ασθενείς και οι συγγενείς τους υποχρεώνονται να παραγγέλνουν «από έξω» (όπως συνηθίζουν να λένε οι εργένηδες), προκειμένου να αποφύγουν επί σειρά ημερών το …κοφτό μακαρονάκι. Ένα γεύμα που δε δίνεται πάντοτε στους ασθενείς επειδή το επιβάλει η ειδική διατροφή, αλλά απλώς επειδή …δεν υπάρχει τίποτε άλλο.
Και μπορεί η Διοίκηση του Νοσοκομείου Πατρών να επικαλέστηκε πρόσφατα την οδηγία των γιατρών για «ελαφρά υδαρή διατροφή», όταν εκτέθηκε από τη δημόσια επιστολή του δικαστού που νοσηλεύτηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίο, (Διαβάστε ΕΔΩ: «Απίστευτη επιστολή διαμαρτυρίας δικαστού προς τον υπ.Υγείας: Έμεινα άφωνος από τη νοσηλεία μου σε δημόσιο Νοσοκομείο!»), όμως η αλήθεια δεν απέχει από τις περιγραφές του δικαστού.
*Παρεμπιπτόντως ας μας εξηγήσει ένας ειδικός: το «ελαφρά υδαρή διατροφή» σημαίνει μόνο κοφτό μακαρονάκι σούπα επί εννέα μέρες;
Μπορεί η ηγεσία του υπουργείου Υγείας να μιλά για «Νέα εποχή για το δημόσιο σύστημα υγείας», το ΕΣΥ όμως έχει γυρίσει πολλά χρόνια πίσω.
Αρκεί κανείς να κάνει μια βόλτα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίο για να διαπιστώσει ότι οι περισσότεροι συγγενείς των ασθενών κουβαλούν παραμάσχαλα και από ένα τάπερ. Ειδικά όσοι ασθενείς έχουν την ατυχία να νοσηλεύονται για πολλές ημέρες, σίγουρα μπορούν να ζήσουν και χωρίς το …κοφτό μακαρονάκι το οποίο μπορεί να τους προσφέρεται από το νοσοκομείο.
Και όταν τους επιτρέπεται να τρώνε από το σπίτι ή ακόμη και να παραγγέλνουν «από έξω» delivery, προφανώς και μπορεί να παρακαμφθεί η… ενδεδειγμένη δίαιτα που επικαλείται ο Διοικητής του Νοσοκομείου του Ρίο (Διαβάστε ΕΔΩ την απάντησή του: «Τι απαντά το Νοσοκομείο Πατρών στις καταγγελίες του δικαστού που προκάλεσαν σάλο!»)
Και δεν είναι μόνο το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας που διαθέτει αυτά τα …λουκούλλεια γεύματα στους ασθενείς.
Στα περισσότερα μεγάλα νοσοκομεία της χώρας, οι νοσηλευόμενοι υποχρεώνονται να καταναλώνουν καθημερινά τα ίδια γεύματα (πουρέ και ξανά πουρέ), όχι επειδή το επιβάλλει πάντα ο γιατρός ή ο διαιτολόγος αλλά επειδή δεν υπάρχει κάτι άλλο διαθέσιμο για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες.
Στα περισσότερα μεγάλα νοσοκομεία της χώρας, οι νοσηλευόμενοι υποχρεώνονται να καταναλώνουν καθημερινά τα ίδια γεύματα (πουρέ και ξανά πουρέ), όχι επειδή το επιβάλλει πάντα ο γιατρός ή ο διαιτολόγος αλλά επειδή δεν υπάρχει κάτι άλλο διαθέσιμο για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες.
Πρόσφατο παράδειγμα το Νοσοκομείο της Ηγουμενίτσας, όπου νοσηλευόταν επί σειρά ημέρων (κοντά στις 30) ηλικιωμένη με κάταγμα στο πόδι, αλλά κατά τα άλλα υγιής.
Όπως οι ίδιοι οι συγγενείς της καταγγέλλουν στο HealthReport.gr, το νοσοκομείο δε διέθετε καν ζάχαρη. Την απλή ζάχαρη, καθώς ακόμη και οι κρέμες που συνόδευαν τα γεύματα ήταν…άγλυκες. Όχι από κάποια διαιτητική προσέγγιση, αλλά επειδή το νοσοκομείο δε διέθετε επαρκή ποσότητα ζάχαρης.
Και μπορεί να φαντάζει λεπτομέρεια μέσα στον κυκεώνα των προβλημάτων που έχουν τα νοσοκομεία, αλλά για κάποιον που αναγκάζεται να ζει για έναν μήνα μέσα σε ένα νοσοκομείο, ακόμη και η κρέμα είναι σπουδαίο πράγμα για την ψυχολογία και τη διάθεσή του.
Και βέβαια τα φαινόμενα αυτά δεν είναι καινούρια ή μοναδικά. Ακόμη και το Εθνικό Κέντρο Αποκατάστασης Αναπήρων συχνά πυκνά ξεμένει από τρόφιμα. Βέβαια την τελευταία στιγμή και αφού προηγηθεί η διαμαρτυρία των εργαζόμενων, οι αρμόδιοι σπεύδουν να γεμίσουν τις αποθήκες.
Το φαινόμενο φυσικά δεν είναι άγνωστο στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Απλά σφυρίζουν αδιάφορα επειδή πλέον τα νοσοκομεία διαθέτουν …πλεόνασμα!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου