Είναι αδύνατον να επιλυθεί το πρόβλημα λαβύρινθος της Δημόσιας Υγείας αν οι άνθρωποι που θα αναλάβουν τον άθλο να την αναμορφώσουν εξ αρχής και εκ θεμελίων, δεν διακατέχονται πρωταρχικά από σεβασμό για τον άνθρωπο, αγάπη για τον συνάνθρωπο, αίσθημα αλληλεγγύης και γνήσιας αυθεντικής αγάπης για τον λαό μιας χώρας που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση χωρίς ακόμη να το έχει αντιληφθεί. Και αληθινά πιστεύουμε πως κανείς δεν μπορεί να προσφέρει στη θεμελίωση ενός ριζοσπαστικού Συστήματος Δημόσιας Υγείας αν δεν τρέφει πατριωτικά αισθήματα για την πατρίδα του, για το Έθνος του και συγκεκριμένα αν δεν αγαπά έναν μαρτυρικό λαό σαν τον δικό μας και δεν νιώθει συμπόνια για τον πάσχοντα αδελφό και αδελφή του.
Πρωταρχικά θα λέγαμε πως όποιος καταπιαστεί με το δαιδαλώδες πρόβλημα της Υγείας πρέπει να έχει, και το λέμε αυτό στηριζόμενοι στον απαράβατο κανόνα της ψυχολογίας ίδια και προσωπική γνώση κι εμπειρία: «κανείς δεν μπορεί να ζήσει τον πόνο του άλλου αν δεν έχει νιώσει με την μια ή την άλλη μορφή, την εμπειρία του πόνου του ο ίδιος». Τότε μόνο μπορούν αυτοί που θα επιχειρήσουν να το λύσουν, πέρα από τους νόμους της αστικής οικονομίας και της αγοράς, συνειδητή γνώση, εμπειρία και βίωση του μοιραίου παιχνιδιού που καθημερινά παίζει ο θάνατος με τη ζωή όλων μας. Αν υπακούσουν στα κελεύσματα των αγορών και των μνημονίων, τότε είναι ακατάλληλοι για να ασχοληθούν με την Υγεία, και αποκλείεται σχεδιάσουν ένα επιτυχές πρόγραμμα πρόληψης και θεραπείας. Οι τεχνοκράτες που δεν έχουν συνειδητοποιήσει τη θνητότητά τους αλλά απλά, ξερά και απόμακρα, αλλοτριωμένοι από το Σύστημα, ασχολούνται με τα οικονομικά της Υγείας και τους ισολογισμούς της, τα έσοδα και τα έξοδα, τα συν και τα πλην της, αποτελούν όχι μόνο την σοβαρότερη αιτία για την αποτυχία του σχεδιασμού, αλλά δυναμιτίζουν την όλη προσπάθεια με συνέπειες τον θάνατο εκατοντάδων αν όχι χιλιάδων ασθενών που καταφεύγουν για διάγνωση, περίθαλψη και θεραπεία στα Ιδιωτικά Ιατρεία, τα Κέντρα Υγείας, τις ιδιωτικές κλινικές και τα Νοσοκομεία.
Στο σημείο αυτό θεωρούμε αναγκαίο να προειδοποιήσουμε ότι η Ιατρική που ασκείται επί παγκοσμίου επιπέδου είναι εντελώς εκτός του ελληνικού και συγκεκριμένα του Ιπποκρατικού και Γαληνικού Πνεύματος όπως οι πρόγονοί μας πρώτοι εγκαθίδρυσαν και ανέπτυξαν. Την ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ[1].
Στο σημείο αυτό οφείλουμε να ενημερώσουμε τον αναγνώστη ότι στις ανεπτυγμένες χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Αγγλία (η οποία έχει Δημόσιο Σύστημα Υγείας), η Γερμανία, η Ολλανδία, η Σουηδία, η Δανία, Καναδάς, Αυστραλία κ.λπ. στηριζόμενες στην τεχνολογία και τη ραγδαία εκβιομηχάνιση, οδήγησαν στη δημιουργία ενός μοντέλου ιατρικής εκπαίδευσης το οποίο επιβλήθηκε στις Ιατρικές Σχολές ανά τον πλανήτη (με ελάχιστες εξαιρέσεις την Αγιουβερδική Ιατρική, τον Βελονισμό, την Ομοιοπαθητική, τη Βοτανοθεραπεία, την ορμονική εναρμόνιση, γυμναστική, διατροφική συμβουλευτική, συμπληρώματα διατροφής, βιταμίνες και βότανα) και οδήγησε στη δημιουργία ενός ιατρικού προτύπου το οποίο οι ίδιοι οι Αμερικανοί ονόμασαν «Οι γιατροί του Ροκφέλερ»[2] και οφείλει την προέλευσή του στο καπιταλιστικό πρότυπο που ίσχυε στην Αμερική του 1930 και πιο πίσω στην εποχή του Τζων Δαβίδ Ροκφέλερ πατέρα και γιού. Αυτοί οι δυο, με τις επιδοτήσεις, δωρεές και φιλανθρωπίες τους μαζί με τον «βασιλιά του Ατσαλιού» Αντρέα Κάρνεγκι, εγκατέστησαν στις ΗΠΑ και δι’ αυτών διαδόθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο, το νέο πρότυπο Ιατρού και ιατρικής πράξης ταυτόχρονα με τη δημιουργία του ΑΜΑ (Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου). Αυτό το κορπορατικό μοντέλο που ξεκινάει από την ανώτερη τάξη της καπιταλιστικής ιεραρχίας (βιομήχανους, εφοπλιστές, μεγάλα διεθνή μονοπώλια σαν τις φαρμακευτικές εταιρείες και τις εταιρείες κατασκευής ιατρικών μηχανημάτων σύγχρονης τεχνολογίας όπως η SIEMENS, η General Electric κ.ά.) διεσπάρη και επικράτησε σε όλο τον κόσμο και ασφαλώς σε κράτη-προτεκτοράτα όπως η Ελλάδα αναγκάστηκαν είτε εξ ανάγκης, είτε λόγω δωροδοκίας πολιτικών και ιατρικού-παραϊατρικού προσωπικού, να υπογράψουν συμβάσεις αποικιοκρατικού τύπου με τα διεθνή μονοπώλια και τις πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες. Υπό αυτές τις συνθήκες η Ελλάδα απ’ την αρχή του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα ήταν οικονομικά εξαρτημένη, ουραγός στις τεχνολογικές εξελίξεις και φυσικά όσον αφορά το σύστημα Υγείας δεν μπορούσε να κάνει τίποτα παραπάνω από το να ακολουθεί τα χνάρια των αφεντικών της. Έτσι λόγω ευπορίας, ρουσφετιού, μίζας και διαπλοκής η προνομιούχα αστική τάξη απολάμβανε μια εξίσου προνομιούχα (ιδιωτική συνήθως) ιατρική περίθαλψη, που απείχε παρασάγγας από τη δημόσια. Παράδειγμα ο Ευαγγελισμός. Είχε τις κοινές θέσεις και τις σουίτες στον 6ο όροφος για την μεγαλοαστική τάξη. Εκεί δεν έμπαινε όποιος και όποιος. Ο φτωχός λάμβανε πάντα το μικρότερο κομμάτι περίθαλψης, υγείας και θεραπείας από ό,τι η μεσαία και ανώτερη αστική τάξη.
Υπάρχει ελπίδα αλλαγής;
Ξεκινάμε με την βασική σκέψη που βγαίνει μέσα από την πραγματικότητα και αναδιφώντας τα ατέλειωτα παραδείγματα τα οποία ζει κανείς σε καθημερινή βάση. Η ΠΡΟΛΗΨΗ & Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΕΝΑΗ ΡΟΥΦΗΧΤΡΑ ΠΟΡΩΝ, ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ όσον αφορά την σωστή εφαρμογή της ιδιαίτερα αν εμφανιστεί κάποια νόσος, άγνωστη και πρωτοδιαγνώσιμη όπως στο παρελθόν το AIDS, «η νόσος των αγελάδων», «η νόσος των λεγεωναρίων», κ.ά. οπότε αντιλαμβάνεται κανείς τα εκατομμύρια δολάρια που απαιτούνται για να γίνουν οι αντίστοιχες έρευνες για τη διάγνωση και θεραπεία τους. Αλλά και αν πρόκειται για χρόνια πάθηση πάλι χρειάζονται τεράστια ποσά για τη συντήρηση όσο και τα τεχνικά μέσα κι ο εξοπλισμός που απαιτούνται να παρασχεθούν τα αναγκαία για την απαιτούμενη ανάλογη αγωγή.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε ένα παράδειγμα: νεαρός ασθενής 28 ετών χειρουργήθηκε για ένα κάταγμα και στη διάρκεια της επέμβασης εμφάνισε θρομβοεβολικό επεισόδιο στον εγκέφαλο και φυτοποιήθηκε. Μετά από απέραντη δικαστική ταλαιπωρία του ήρωα πατέρα, πήρε από την πολιτεία για να συντηρήσει τον γιο του μια αποζημίωση ύψους 950.000 ευρώ. Η φυσικοθεραπείες, οι προσπάθειες για να μιλήσει εξ αρχής, τα φάρμακά του, οι συσκευές και τα αναλώσιμα υλικά που απαιτούνται στοιχίζουν περί τις 2.500 ευρώ το μήνα. Το αγωνιώδες ερώτημα είναι αν χρειάζεται για όλα τα παραπάνω 30.000 το χρόνο και ήδη, έχει αναλώσει 250.000 ευρώ για εξετάσεις, διάγνωση, θεραπείες κ.λπ. η πιο πάνω αποζημίωση θα εξαντληθεί σε 23 περίπου χρόνια. Μετά τι; Ευτυχώς το παιδί ψελλίζει κάποιες λέξεις με νόημα και κινεί λίγο τα άκρα στο καροτσάκι που μεταφέρεται. Δίνει κάποιες ελπίδες ανάρρωσης στους δύστυχους γονείς. Αλλά όταν εξαντληθεί η αποζημίωση μετά τι;
Και φυσικά αυτή δεν είναι η μοναδική περίπτωση.
Ο εξορθολογισμός των οικονομικών και η επίλυση του δυσεπίλυτου γρίφου που λέγεται Υγεία απαιτεί έναν σχεδιασμό σε βάθος και πλάτος. Το ερώτημα είναι πως αυτό θα γίνει όταν η Ελλάδα έχει ένα δυσθεόρατο μη βιώσιμο χρέος, όπως το δημιούργησαν με απατηλά, πλαστά στοιχεία από το 2010 οι ελληνικές κυβερνήσεις, ιδιαίτερα μετά από την υπογραφή των μνημονίων, που όλο και πιο σφικτά σφίγγει σαν βρόγχος τον λαιμό μας. Κατά τη γνώμη μας χωρίς εθνική κυριαρχία, με νόμισμα που δεν ελέγχεται από το κράτος αλλά την ΕΚΤ, με τους δανειστές μας να αλωνίζουν και να κατάσχουν τόσο τη δημόσια όσο και τις ιδιωτικές περιουσίες και τα σπίτια των Ελλήνων, το μόνο που μπορεί κανείς να περιμένει είναι μεγαλύτερο θανατικό, αύξηση των αυτοκτονιών και των ασθενειών όπως η υπέρταση, τα εγκεφαλικά, τα εμφράγματα, ο καρκίνος, η κατάθλιψη, οι κρίσεις πανικού κ.λπ.
Από τα ανωτέρω αντιλαμβανόμαστε πως το Δημόσιο Σύστημα της Υγείας είναι το επακόλουθο μιας Θα αναφερθούμε εκτενέστερα πιο κάτω πως μπορεί να λυθεί το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας και πάνω σε ποιες βάσεις μπορεί να χαραχθεί ένα υγιές και βιώσιμο Ενιαίο Σύστημα Υγείας.
Αλλά ας δούμε τι λένε επίσημα όργανα της πολιτείας όπως ο Ιατρικός Σύλλογος Πάτρας για τα τεκταινόμενα στον ΕΟΠΥΥ και στο νέα ασφαλιστικό σύστημα. Σε ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ με Αρ. Πρωτ.: 315/11-1-2016 το Διοικητικό Συμβούλιο του ΙΣΠ ενημερώνει τους ιατρούς της Πάτρας ότι:
Επίκειται θανατική καταδίκη για την ιδιωτική υγεία με το νέο ασφαλιστικό.
Ακάλυπτοι θα μείνουν οι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ από τη μαζική χρεοκοπία των ατομικών ιατρείων, καθώς τα μέτρα που προβλέπονται στο νέο ασφαλιστικό σύστημα προοιωνίζουν την καθολική κατάρρευση του ιδιωτικού τομέα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας που συμμετέχει στο δημόσιο υγειονομικό χάρτη της χώρας.
Οι συνολικές επιβαρύνσεις (φορολογικές και ασφαλιστικές) από την άσκηση του επαγγέλματος υπερβαίνουν σε ποσοστιαία αναλογία, το 70% του συνολικού εισοδήματος, καθιστώντας τα ιατρεία μη βιώσιμα.
Η μεγαλόστομη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, μετατρέπεται σε οδοστρωτήρα θεμελιωμένων δικαιωμάτων επιβίωσης και επαγγελματικής αξιοπρέπειας του ιατρού, όπως και άλλων επαγγελματικών ομάδων, με την ανήθικη και αντισυνταγματική διασύνδεση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών εισφορών με το εισόδημα, και μοναδικό αντάλλαγμα, την πείνα και την εξαθλίωση για τους συνταξιούχους υγειονομικούς της χώρας.
Με το άκρως υφεσιακό αυτό μέτρο, η φτωχοποίηση του Έλληνα ιατρού αποτελεί μοναδικό εργαλείο εξασφάλισης φτηνού ιατρικού δυναμικού και υπαλληλοποίησης από πολυεθνικές εταιρείες ή μεγάλα επιχειρηματικά σχήματα. Είναι εντυπωσιακό πως η ρηξικέλευθη ενθρόνιση και παράδοση της ιδιωτικής υγείας στο μεγάλο επιχειρηματικό συμφέρον πραγματοποιείται από την παρούσα κυβέρνηση, η οποία με τυμπανοκρουσίες προεκλογικά, διακήρυττε την καθολική εξόντωσή του.
Τέλος, η προγραμματισμένη λεηλασία του ΕΤΑΑ-ΤΥ (ΤΣΑΥ), με την κλοπή και υφαρπαγή των αποθεματικών, της κινητής και ακίνητης περιουσίας του ταμείου, αποτελεί βαριά προσβολή για το σύνολο των ιατρών του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα της χώρας που προσέφεραν με αίμα και ιδρώτα, αποτρέποντας την κατάρρευση της δημόσιας υγείας στη χώρα μας.
Η Πρόεδρος, ο Αντιπρόεδρος, ο Γραμματέας
Με βάση τα πιο πάνω δεν υπάρχει καμιά έστω κι ελάχιστη ένδειξη να λυθεί με αξιοπρέπεια και σεβασμό προς τον Έλληνα ασθενή ο άλυτος γόρδιος δεσμός της Δημόσιας Υγείας για όλους τους πολίτες, για ένα νέο και αξιοπρεπές ΕΣΥ.
Ερωτάται, πως θα αντιδράσουν οι γιατροί; Θα δεχθούν να ενταφιάσουν τον εαυτό τους για χάρη των ασυνειδήτων, και αλλοτριωμένων στο μυαλό και στην καρδιά, που έχουν θρονιαστεί στα έδρανα της Βουλής και αδιαφορούν για τον πόνο, την οδύνη και τα βάσανα ενός ολόκληρου λαού;
Προτεινόμενη λύση πριν από τη λύση
Προσκαλούμε τους συναδέλφους να ενωθούν μαζί μας κάτω από συγκεκριμένες θέσεις που μπορούν να ενώσουν όλους τους ιατρούς, αδιακρίτως ιδεολογικοπολιτικής τοποθέτησης και να μας οδηγήσουν προς τη σωστή λύση ενός ακανθώδους προβλήματος όπως αυτό της Δημόσιας Υγείας.
Οι κοινές αυτές θέσεις ή προτάγματα δεν μπορεί να είναι άλλες από τις κάτωθι υπερεθνικές και πατριωτικές τοποθετήσεις που οφείλουμε να προτείνουμε και ισχύουν όχι μόνο για τους ιατρούς, αλλά για όλο τον ελληνικό λαό!
1) Ένωση όλων των Ελλήνων και Ελληνίδων κάτω από μια γενική απαίτηση: ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΩΣ ΑΘΕΜΙΤΟ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΕΠΟΝΕΙΔΙΣΤΟ (ΑΠΕΧΘΕΣ) ΚΑΙ ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΟ με βάση το διεθνές δίκαιο που επιτρέπει σε ένα κυρίαρχο κράτος να αρνηθεί να πληρώσει όλα τα παράνομα και καταχρηστικά χρέη που του επιβλήθηκαν. Τούτο σημαίνει ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ πληρωμών -μονομερώς- προς τους δανειστές για δάνεια που τα έχουμε διπλο- και τριπλοπληρώσει.
2) Ανατροπή όλου του οικοδομήματος των συμφωνιών, δεσμεύσεων και μέτρων που λήφθηκαν από την εποχή του πρώτου μνημονίου, ώστε η χώρα να αποκαταστήσει την εσωτερική έννομη τάξη και να διεκδικήσει την κυριαρχία της.
3) Αναθεώρηση των σχέσεών μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση με πρώτοι βήμα την έξοδο από την ζώνη του ευρώ και υιοθέτηση εθνικού νομίσματος ώστε η χώρα να παύσει να είναι υποτελής σε αυτό. Το εθνικό νόμισμα που είχαμε επί τόσους αιώνες είναι το βασικό εργαλείο για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Έστω και αν τα κόμματα πάντα εκμεταλλεύονταν τις ευκαιρίες για να φορτώνουν και με το καθεστώς της δραχμής τα βάρη στο λαό και τα οφέλη στους πλούσιους. Η κατάσταση με την Ευρώπη των μονοπωλίων και των ακόρεστων τραπεζικών τοκογλύφων έχει φτάσει πια στο απροχώρητο. Δεν διαλύονται απλά κάποιες τάξεις, πεθαίνει ένας ολόκληρος λαός. Αν τελικά χρειαστεί και μάλλον θα χρειαστεί, θα πρέπει όλοι αποφασισμένοι ενωμένοι, να φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση του υφέρποντος οικονομικού φασισμού, των ιδιωτικών ΜΜΕ, των ιδιωτικών Τραπεζών, των υποταγμένων στην οικονομική ολιγαρχία πολιτικών.
4) Να καθίσουν στο εδώλιο φυσικά και νομικά πρόσωπα που ευθύνονται για την χρεοκοπία της χώρας, την αλλοίωση των στατιστικών δεδομένων, τις συμφωνίες με την Γκόλντμαν Σακς, την υπεξαίρεση και σπατάλη της δημόσιας περιουσίας, τα σκάνδαλα της Ολυμπιάδας του 2004, τα σκάνδαλα Ζήμενς, το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, της υφαρπαγής των αποθεματικών των ταμείων, (μεταξύ των οποίων και του ΤΣΑΥ), τα οποία υποχρεώθηκαν να αγοράσουν ομόλογα τα οποία στη συνέχεια κουρεύτηκαν με το γνωστό PSI, μαζί με τα ομόλογα των μικροεπενδυτών.
5) Τέλος, να πληρώσουν όσοι επέβαλαν τα capital controls και όσοι ευθύνονται για την ξευτιλισμένη πτώση των μετοχών των τραπεζών στην τιμή των 2 και 3 λεπτών που οδήγησε στο ξεπούλημα των περιουσιών και των μετοχών των ελληνικών τραπεζών (αξίας τριακοσίων δισεκατομμυρίων περίπου) από την παρέα του Μανχάταν έναντι ανταλλάγματος 800 εκατομμυρίων έως 1 δις ευρώ υπό μορφήν swaps, ομολόγων ή άλλων ανάλογων προϊόντων.
6) Η διάσωση της χώρας δεν μπορεί να επιτευχθεί με τον λαό στον «γύψο» ούτε με οικουμενικές και υπερκομματικές κυβερνήσεις εκφασισμού της πολιτικής ζωής. Η διέξοδος από την κρίση απαιτεί περισσότερη, βαθύτερη και όχι λιγότερη δημοκρατία. Απαιτεί τον λαό (άρα και τους ιατρούς) διαρκώς στο προσκήνιο, όχι θεατή και θύμα των εξελίξεων. Απαιτεί μια νέα εξουσία με τον λαό στα κέντρα των αποφάσεων και όχι ένα διεφθαρμένο σύστημα κυβερνητικής απολυταρχίας. Απαιτεί την κατάκτηση της δημοκρατίας μέσα από την αυθεντική κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Κι αυτό μπορεί να συντελεστεί μέσα από μια συνολική πολιτειακή αλλαγή, μέσα από την εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης, διευρυμένης αυθεντικής εκπροσώπησης του ίδιου του λαούμε μοναδικό αντικείμενο την σύνταξη και ψήφιση ενός νέου δημοκρατικού Συντάγματος.Μόνο έτσι θα μπορέσει ο λαός να γίνει αφεντικό στον τόπο του, να ηρεμήσει από τα οικονομικά και φορολογικά σκαμπίλια που αλλεπάλληλα δέχεται, να συνέρθη από το μετατραυματικό σοκ και δέος των μνημονίων και του κόφτη, ώστε να οικοδομήσει ένα σύστημα διακυβέρνησης που θα βασίζεται σε μια λαϊκή αντιπροσώπευση με αιρετότητα από τα ανώτερα ως τα κατώτερα όργανα, δεσμευτική εντολή, διαρκή έλεγχο από τα κάτω, υποχρεωτική λογοδοσία των αιρετών εντεταλμένων προς τους εκλογείς τους, ανακλητότητα με κάθε αθέτηση εντολής, περιορισμένη θητεία, θέσπιση της εκ περιτροπής εναλλαγής σε αξιώματα-λειτουργίες.
Μόνο έτσι θα μπορέσει να απαλλαγεί από τα δεσμά της υποτέλειας, έτσι ώστε η χώρα και ο λαός να ανοιχτούν επιτέλους στη διεθνή ζωή, να αξιοποιήσουν δυνατότητες και ευκαιρίες μέσα από την αναζήτηση νέων διεθνών ερεισμάτων, επαφών και σχέσεων με όλους τους λαούς της Ευρώπης και του κόσμου, δίχως καταναγκασμούς, επιβολές και μονοπωλιακές εξαρτήσεις.
Μόνο έτσι μπορεί να γίνει ένας σωστός οικονομικός προγραμματισμός, να υπάρξει ουσιαστική ανάπτυξη και με βάση την εξισορρόπηση εσόδων και εξόδων να σχεδιάσουμε το καλλίτερο δυνατό πλάνο για την Υγεία και να μπει το θεμέλιο για τη δημιουργία ενός πατριωτικού, φίλα προσκείμενου ΕΣΥ που σέβεται την ανθρώπινη προσωπικότητα και ιδιαίτερα την πάσχουσα.
*Ο Γιώργος Ευαγγελάτος είναι ψυχίατρος και μέλος του ΕΠΑΜ
[1] Η ολιστική ιατρική είναι μία διαφορετική φιλοσοφία προσέγγισης της υγείας που βλέπει τον άνθρωπο ως ολοκληρωμένη οντότητα και όχι ως καρδιά, πνευμόνια, κόκκαλα κτλ. Η κλασσική ιατρική έχει κάνει άλματα τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά για να το επιτύχει αυτόκατακερματίστηκε σε πολλά μικρά και αποσπασμένα τμήματα. Υπάρχει ο ειδικός για την καρδιά, για την πίεση, για το σάκχαρο, για τα κόκκαλα, για το στομάχι κτλ. Ο κάθε ειδικός είναι τέλειος στην αντιμετώπιση των παθήσεων που αφορούν το όργανο που γνωρίζει καλά, αλλά αδιαφορεί για το υπόλοιπο σώμα. Ο Ολιστικός Ιατρός θα δει τον άνθρωπο ως μία σωματοψυχοκοινωνική οντότητα και θα θεραπεύσει τον άνθρωπο και όχι μόνο την καρδιά, τα πνευμόνια, τα νεφρά κτλ.
[2] Richard E. Brown, «Rockfeller Medicine Men and Capitalism».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου