Κουβαλώντας στην πλάτη του ένα σακίδιο με ηλιακούς συλλέκτες, για να μην ξεμένουν ποτέ οι φωτογραφικές μηχανές του από μπαταρία, «κυνηγά» ένα βλέμμα, μια σύσπαση του προσώπου, μια... χειρονομία του Αλέξη Τσίπρα. Ο Αντρέα Μπονέτι είναι ο προσωπικός φωτογράφος του πρωθυπουργού.
Εχει ζήσει από κοντά και έχει αιχμαλωτίσει με τον φακό του στιγμές περισυλλογής τη βραδιά του δημοψηφίσματος, ώρες έντασης και αγωνίας στην καθοριστική διαπραγμάτευση τον Ιούλιο του 2015 και χαμόγελα ικανοποίησης για το «Πρώτη φορά Αριστερά». Μόνο στη διάρκεια της περσινής χρονιάς «μέτρησε» χιλιάδες φωτογραφίες, διανύοντας στο πλευρό του Αλέξη Τσίπρα αμέτρητα χιλιόμετρα. Σαν αυτά που είχε γράψει με το κοντέρ ενός Land Rover ταξιδεύοντας απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη την Ελλάδα, για να μελετήσει και να απαθανατίσει ως βιολόγος φυσικούς παραδείσους.
Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό όταν τον είδα να φτάνει στον Εθνικό Κήπο, όπου είχαμε δώσει ραντεβού, με το ποδήλατό του ήταν ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο άνετο. Κάθισε δίπλα μου στο παγκάκι, πήρε στα χέρια του το δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι και άρχισε η συνέντευξη. Εύλογη απορία το πώς κατέληξε να συνεργαστεί με τον πρωθυπουργό.
«Η πρόταση για δουλειά ήρθε από την Κουμουνδούρου λίγο μετά την έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας για τις Ευρωεκλογές του 2014. Είχαμε κάποιους κοινούς γνωστούς κι έτσι έγινε η πρώτη επαφή. Ωστόσο, όταν χτύπησε το τηλέφωνό μου, βρισκόμουν στην Ηρακλειά για μία βδομάδα ξεναγώντας Αγγλους στο νησί, για να τους δείξω τη φύση, κι έτσι αναγκαστικά απέρριψα την πρόταση. Φοβήθηκα ότι είχα χάσει την ευκαιρία της ζωής μου», δηλώνει στο «Κ» ο Αντρέα Μπονέτι.
Η συνέχεια όμως τον διέψευσε. Ενα δεύτερο τηλεφώνημα μία εβδομάδα αργότερα επισφράγισε τη μεταξύ τους συνεργασία. Οι Ευρωεκλογές ήταν για τον Ελβετό φωτογράφο το «crash test» στο πολιτικό φωτορεπορτάζ. Η δουλειά του άρεσε και έτσι επελέγη και για την «κούρσα» των εθνικών εκλογών. «Oταν ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, μου πρότειναν να μείνω και χωρίς καν να το σκεφτώ, είπα το “ναι”», εξηγεί.
Στις φλέβες του 48χρονου φωτογράφου κυλάει ελβετικό αίμα, καθώς γεννήθηκε στο Λουγκάνο, το ταμπεραμέντο του όμως είναι 100% ελληνικό. Η πρώτη του γνωριμία με τη χώρα μας έγινε στην ηλικία των 15 ετών, όταν οι γονείς του «ερωτεύτηκαν» την Πελοπόννησο.
«Εφτιαξαν ένα σπίτι κοντά στην Πύλο και περνούσαν επτά-οκτώ μήνες τον χρόνο στην Ελλάδα. Ερχόμουν Πάσχα και καλοκαίρια», θυμάται.
Oταν τέλειωσε το σχολείο, σπούδασε Βιολογία στην Παβία της Ιταλίας και το 1995, στο πλαίσιο μιας υποτροφίας από την Ελβετία, πήγε στη Γιάλοβα για να μελετήσει τον υγροβιότοπο. Κάπως έτσι γεννήθηκε και η αγάπη του για τη φωτογραφία φύσης. «Μετά από δύο χρόνια, ήρθα σε επαφή με το National Geographic και ξετρελάθηκαν με το υλικό μου, γιατί τότε οι φωτογράφοι φύσης στην Ελλάδα ήταν μετρημένοι στο ένα χέρι. Ετσι άρχισα μια συνεργασία μαζί τους».
Ακολούθησαν η συμμετοχή του, στο πλαίσιο συνεργασίας με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, σε ένα πρόγραμμα για την προστασία των πτηνών στη Γιάλοβα, η έκδοση βιβλίων μεταξύ των οποίων το «Μια ημέρα στη λιμνοθάλασσα» και το «Ταξιδεύοντας στην Ελλάδα – 40 φυσικοί παράδεισοι», η έρευνα για τον χαμαιλέοντα της Πύλου και τα αιολικά πάρκα στην Κρήτη, και εκθέσεις φωτογραφίας.
Για μια φωτογράφιση «έξω από τους κανόνες» θα οδηγούσε, όπως μας λέει, τον Αλέξη Τσίπρα στη λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας. «Εχω ταυτίσει τον Αλέξη Τσίπρα με αυτό που κάνει, θα μου άρεσε όμως να πάει εκεί, να περπατήσουμε, να του δείξω τα πτηνά και να βγάλω φωτογραφίες», εξηγεί ο Αντρέα Μπονέτι.
Ισως αυτή να ήταν και η μοναδική του ευκαιρία για μια πιο «ελεύθερη φωτογράφιση» με τον πρωθυπουργό, αφού οι φρενήρεις ρυθμοί της πολιτικής δεν αφήνουν περιθώρια για το ιδανικό σκηνικό. «Δεν είναι η φωτογραφία το δύσκολο, αλλά το ότι πρέπει να επιλέγεις με τη μία ποιες αρμόζουν στην περίσταση και να τις στέλνεις πολύ γρήγορα».
Στην ερώτηση ποια είναι η αγαπημένη του φωτογραφία δεν κρύβει πάντως την προτίμησή του για τα πιο αυθόρμητα καρέ του πρωθυπουργού, στα οποία αποτυπώνονται οι σκέψεις και η διάθεσή του.
«Η φωτογραφία που μου άρεσε περισσότερο είναι αυτή στην οποία ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Αλέξης Τσίπρας “καθρεφτίζονται” στο πάτωμα του Μεγάρου Μαξίμου στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου», λέει ο Αντρέα Μπονέτι και δηλώνει εντυπωσιασμένος από την «ανεκτική», όπως τη χαρακτηρίζει, στάση των ανδρών ασφάλειας του Ομπάμα απέναντι στους φωτογράφους.
«Θυμάμαι ότι όταν είχα φωτογραφίσει πρώτη φορά την περασμένη άνοιξη τον Τσίπρα μαζί με τον Ομπάμα στη Βαρσοβία, με εντυπωσίασε θετικά το γεγονός ότι δεν ήρθε κανείς να με αρπάξει από το μπράτσο και να με απομακρύνει μετά από 1-2 λεπτά αφότου είχε αρχίσει η συνάντηση. Αντιθέτως, μου επέτρεψαν να μείνω στο δωμάτιο για 5 λεπτά και να κάνω λήψεις από διαφορετικές γωνίες. Το ίδιο συνέβη και στο Ιδρυμα Νιάρχος. Είναι ξεκάθαρο ότι οι Αμερικανοί δίνουν τεράστια σημασία στο προφίλ του προέδρου τους».
Δεν είναι πάντως λίγες οι φορές που και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας εκφράζει την προτίμησή του. «Εχει τύχει να είμαστε στο αεροπλάνο κατά την επιστροφή και να μου πει: “Ελα να μου δείξεις καμιά φωτογραφία”. Αμα του αρέσει κάποια, μου λέει: “Αυτή την έδωσες;”. Κι αν του πω όχι, μου λέει: “Στείλε κι αυτήν”».
Από τα ταξίδια με τον πρωθυπουργό δεν λείπουν και οι ατυχίες. Ο Αντρέα Μπονέτι περιγράφει στο «Κ» τη στιγμή που ξέμεινε από φωτογραφικές μηχανές.
«Θυμάμαι πέρυσι που είχαμε πάει στη Νέα Υόρκη για τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ. Κατά την επιστροφή δεν τσέκαρα τις φωτογραφικές μηχανές και δεν αντιλήφθηκα ότι είχαν σπάσει στη διάρκεια του ταξιδιού. Την επομένη που πετάξαμε για Λέσβο με τον Αυστριακό καγκελάριο Βέρνερ Φάιμαν, διαπίστωσα ότι είχαν χαλάσει, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να κάνω τη δουλειά μου. Ευτυχώς ο φωτογράφος του Φάιμαν μου δάνεισε μια φωτογραφική μηχανή».
Το επάγγελμα «φωτογράφος του Αλέξη Τσίπρα» είναι ιδιαίτερα απαιτητικό. «Είμαι συνέχεια stand by, ακόμη και τα Σαββατοκύριακα και το καλοκαίρι έλειψα μόνο όταν έκανε και ο ίδιος διακοπές. Μπορεί να με ειδοποιήσουν τελευταία στιγμή, αλλά ευτυχώς είμαι πέντε λεπτά με το ποδήλατο από το σπίτι μου στα Εξάρχεια».
*Τον Ιανουάριο ο Αντρέα Μπονέτι θα κάνει ένα μικρό διάλειμμα από τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις, με αφορμή την παρουσίαση της έκθεσης 11 φωτογράφων για το προσφυγικό με τίτλο «Η Διαδρομή», στο Παρίσι. Η έκθεση θα διαρκέσει από τις 10 έως τις 22 Ιανουαρίου και θα πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα της Υπηρεσίας Ασύλου και της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας.
kathimerini.gr
Περιοδικό "Κ"
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου