Χαιρετίζει την απόφαση της Διάσκεψης του Παρισιού για το κλίμα, η Βουλευτής Χαλκιδικής Κατερίνα Ιγγλέζη, κάνοντας λόγο για «ιστορική απόφαση» καθώς όλες οι χώρες αποφάσισαν να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να περιοριστεί η συνεχείς άνοδος της θερμοκρασίας στον πλανήτη. Ωστόσο η κ. Ιγγλέζη τονίζει ότι απαιτείται πολύς δρόμος για την εφαρμογή της.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της κ. Ιγγλέζη:
«Η παγκόσμια Διάσκεψη του Παρισιού για το κλίμα έληξε καταλήγοντας σε μια κοινά αποδεκτή συμφωνία από 195 χώρες. Πρόκειται για μια σπουδαία επιτυχία, η οποία δεν ήταν ούτε βέβαιη ούτε αυτονόητη.
Το γεγονός ότι όλες οι χώρες αποφάσισαν να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για τον περιορισμό της ανόδου της παγκόσμιας θερμοκρασίας στους 1,5-2 βαθμούς Κελσίου αλλά και της σταδιακής αποδέσμευσης των εθνικών οικονομιών από τα ορυκτά καύσιμα, αποτελεί ορόσημο στην μάχη της αντιμετώπισης των προκλήσεων της κλιματική αλλαγής τις επόμενες δεκαετίες.
Παραμένει όμως ακόμα ζητούμενο, ακόμα κι από αυτή την συμφωνία, η πραγμάτωση του συνθήματος «Κλίμα- Δικαιοσύνη- Ειρήνη». Κι αυτό γιατί η συμφωνία που επετεύχθη έχει τόσο ευρείες διατυπώσεις σε πολύ κομβικά ζητήματα, που θα χρειαστεί πολύς κόπος για την εφαρμογή της και για την υλοποίηση των στόχων της. Οι στόχοι που θέτει η συμφωνία μπορεί να είναι σαφείς, δεν είναι όμως το ίδιο και οι δεσμεύσεις για την επίτευξή τους.
Ο στόχος του περιορισμού της αύξησης της θερμοκρασίας στους 1,5 βαθμούς Κελσίου, είναι αμφίβολος δίχως δέσμευση από τις ανεπτυγμένες χώρες για σημαντική περικοπή των εκπομπών αερίων. Ακόμα, το ζήτημα της αντιμετώπισης των αντιστρεπτών και αναντιστρεπτών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στις πιο ευάλωτες χώρες, οι οποίες δεν έχουν συνεισφέρει ουσιαστικά στην δημιουργία του προβλήματος, αναγνωρίζεται σε διακριτό άρθρο στην απόφαση. Αυτό όμως δεν αποτελεί απαραίτητα νίκη για τις ευάλωτες χώρες, αφού δεν συνεπάγεται ξεκάθαρη αναφορά για προτεραιότητα στη χρηματοδότηση από το Πράσινο Κλιματικό Ταμείο προς τις χώρες αυτές. Η οικονομική αποζημίωση των χωρών που πλήττονται από φυσικές καταστροφές λόγω ανόδου της θερμοκρασίας δεν προβλέπεται στην συμφωνία, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει τις φτωχότερες χώρες να πρέπει να πληρώσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης για την οποία δεν ευθύνονται.
Η εφαρμογή της συμφωνίας απαιτεί στρατηγική για την μετάβαση σε μια νέα εποχή και η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να αναμετρηθεί με αυτό. Ο ενεργειακός σχεδιασμός και η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας θα πρέπει να αφουγκραστούν τα προτάγματα που θέτει η σημαντική αυτή συμφωνία. Ο αναπτυξιακός σχεδιασμός της χώρας θα πρέπει να ενσωματώσει την κλιμακούμενη «αποανθρακοποίηση» της οικονομίας, την ενίσχυση των ΑΠΕ, τον εξορθολογισμό των μεταφορών και την ανάπτυξη της κυκλικής οικονομίας.
Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε μια ιστορική συμφωνία, αλλά θέλει ακόμα πολύ δρόμο ώστε αυτή να είναι επωφελής για τους φτωχότερους και για τον πλανήτη, που βρίσκεται σε οριακό σημείο».
Το γεγονός ότι όλες οι χώρες αποφάσισαν να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για τον περιορισμό της ανόδου της παγκόσμιας θερμοκρασίας στους 1,5-2 βαθμούς Κελσίου αλλά και της σταδιακής αποδέσμευσης των εθνικών οικονομιών από τα ορυκτά καύσιμα, αποτελεί ορόσημο στην μάχη της αντιμετώπισης των προκλήσεων της κλιματική αλλαγής τις επόμενες δεκαετίες.
Παραμένει όμως ακόμα ζητούμενο, ακόμα κι από αυτή την συμφωνία, η πραγμάτωση του συνθήματος «Κλίμα- Δικαιοσύνη- Ειρήνη». Κι αυτό γιατί η συμφωνία που επετεύχθη έχει τόσο ευρείες διατυπώσεις σε πολύ κομβικά ζητήματα, που θα χρειαστεί πολύς κόπος για την εφαρμογή της και για την υλοποίηση των στόχων της. Οι στόχοι που θέτει η συμφωνία μπορεί να είναι σαφείς, δεν είναι όμως το ίδιο και οι δεσμεύσεις για την επίτευξή τους.
Ο στόχος του περιορισμού της αύξησης της θερμοκρασίας στους 1,5 βαθμούς Κελσίου, είναι αμφίβολος δίχως δέσμευση από τις ανεπτυγμένες χώρες για σημαντική περικοπή των εκπομπών αερίων. Ακόμα, το ζήτημα της αντιμετώπισης των αντιστρεπτών και αναντιστρεπτών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στις πιο ευάλωτες χώρες, οι οποίες δεν έχουν συνεισφέρει ουσιαστικά στην δημιουργία του προβλήματος, αναγνωρίζεται σε διακριτό άρθρο στην απόφαση. Αυτό όμως δεν αποτελεί απαραίτητα νίκη για τις ευάλωτες χώρες, αφού δεν συνεπάγεται ξεκάθαρη αναφορά για προτεραιότητα στη χρηματοδότηση από το Πράσινο Κλιματικό Ταμείο προς τις χώρες αυτές. Η οικονομική αποζημίωση των χωρών που πλήττονται από φυσικές καταστροφές λόγω ανόδου της θερμοκρασίας δεν προβλέπεται στην συμφωνία, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει τις φτωχότερες χώρες να πρέπει να πληρώσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης για την οποία δεν ευθύνονται.
Η εφαρμογή της συμφωνίας απαιτεί στρατηγική για την μετάβαση σε μια νέα εποχή και η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να αναμετρηθεί με αυτό. Ο ενεργειακός σχεδιασμός και η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας θα πρέπει να αφουγκραστούν τα προτάγματα που θέτει η σημαντική αυτή συμφωνία. Ο αναπτυξιακός σχεδιασμός της χώρας θα πρέπει να ενσωματώσει την κλιμακούμενη «αποανθρακοποίηση» της οικονομίας, την ενίσχυση των ΑΠΕ, τον εξορθολογισμό των μεταφορών και την ανάπτυξη της κυκλικής οικονομίας.
Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε μια ιστορική συμφωνία, αλλά θέλει ακόμα πολύ δρόμο ώστε αυτή να είναι επωφελής για τους φτωχότερους και για τον πλανήτη, που βρίσκεται σε οριακό σημείο».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου