Πριν από πέντε ημέρες, η εφημερίδα «Washington Post» δημοσίευσε ένα υβριστικό κομμάτι του Κρεγκ Τίμπεργκ, που χωρίς την παραμικρή απόδειξη κατηγορούσε τη ρωσική αντικατασκοπεία ότι χρησιμοποιούσε περισσότερες από 200 διαφορετικές τοποθεσίες για να προπαγανδίσει υπέρ του Πούτιν και κατά της Κλίντον στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, στις ΗΠΑ.
Ο τίτλος «πιασάρικος» έκοβε την ανάσα: «Η προσπάθεια της ρωσικής προπαγάνδας να βοηθήσει στη διασπορά ψευδών ειδήσεων, στην προεκλογική περίοδο, σύμφωνα με τους ειδικούς».
Το δημοσίευμα επικαλείται έναν ανώνυμο ιστότοπο, τον "PropOrNot", όπου υποστηρίζεται πως «εκατομμύρια Αμερικάνοι εξαπατήθηκαν φέτος από την μαζική διάδοση ρωσικής προπαγάνδας παραπληροφόρησης» με βάση ανώνυμες πηγές που επικαλείται ο δαιμόνιος ρεπόρτερ, που παραθέτει τον κατάλογο των «ρωσικών πρακτόρικων sites».
Η αμερικανική εφημερίδα επισημαίνει πως τα παραπάνω μέσα ενημέρωσης προσπάθησαν να παρουσιάσουν τη Δημοκρατική υποψήφια Χίλαρι Κλίντον ως «εγκληματία». Ανάμεσά τους, πολλές αριστερές γνωστές ιστοσελίδες, όπως το counterpunch.org.
Η όλη υπόθεση φέρνει στη μνήμη των Αμερικανών την εποχή του Μακαρθισμού και την κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου, όταν η CIA διέθετε περίπου 3.000 εκδότες και δημοσιογράφους για λόγους προπαγάνδας στο πρόγραμμα «Operation Mockingbird», που λειτούργησε στις δεκαετίες του 50, 60 και 70.
Μάλιστα το κακογραμμένο και αστήρικτο δημοσίευμα, εγείρει την υπόνοια ότι συνεχίζεται το παραπάνω πρόγραμμα της CIA, μέχρι και σήμερα.
Σχεδόν από την ίδρυση της το 1947, η CIA είχε δημοσιογράφους στην μισθοδοσία της, γεγονός που αναγνωρίστηκε από τον Οργανισμό με σχετική ανακοίνωση το 1976, σύμφωνα με την οποία: «Με άμεση ισχύ, από τώρα και στο εξής, η CIA δεν θα τεθεί σε οποιαδήποτε έμμισθη ή με σύμβαση σχέση πλήρους ή μερικής απασχόλησης, που να σχετίζεται με ειδήσεις, ανταποκρίσεις, διαπιστευμένου από οποιαδήποτε υπηρεσία ειδήσεων των ΗΠΑ, εφημερίδα, περιοδικό, ραδιόφωνο ή τηλεοπτικό δίκτυο ή σταθμό».
Αν και στην ανακοίνωση τονίζεται επίσης ότι η CIA θα συνεχίσει να «καλωσορίζει» την εθελοντική, μη αμειβόμενη συνεργασία των δημοσιογράφων, δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι ο Οργανισμός σταμάτησε στην πραγματικότητα την συγκεκαλυμμένη δοσοληψία του με τη λεγόμενη Τέταρτη Εξουσία.
Οι πρακτικές της στο θέμα αυτό, πριν από το 1976, έχουν καταγραφεί σε κάποιο βαθμό, από δημοσιογράφους-ερευνητές, όπως ο Καρλ Μπερνστάιν.
Είκοσι χρόνια μετά, το 1997 ο γιος γνωστού στελέχους της CIA, δήλωσε κατηγορηματικά, αν και «off the record», στο «counterpunch» ότι «φυσικά» ο ισχυρός και κακόβουλος αρθρογράφος Joseph Alsop «ήταν στην κατάσταση μισθοδοσίας της CIA».
Η χειραγώγηση ήταν πάντα ένα κυρίαρχο μέλημα της CIA, όπως και του Πενταγώνου.
Στο βιβλίο του «Mockingbird: η ανατροπή της Ελευθεροτυπίας από τη CIA», ο Άλεξ Κωνσταντάιν γράφει ότι στη δεκαετία του 1950, «περίπου 3.000 μισθωτοί και συμβασιούχοι υπάλληλοι της CIA τελικά ασχολούνταν με τις προσπάθειες προπαγάνδας», κι όπως όλα δείχνουν υπάρχουν και σήμερα συνεχιστές, ακόμα και σε έγκριτες εφημερίδες όπως η «Washington Post».
Ο τίτλος «πιασάρικος» έκοβε την ανάσα: «Η προσπάθεια της ρωσικής προπαγάνδας να βοηθήσει στη διασπορά ψευδών ειδήσεων, στην προεκλογική περίοδο, σύμφωνα με τους ειδικούς».
Το δημοσίευμα επικαλείται έναν ανώνυμο ιστότοπο, τον "PropOrNot", όπου υποστηρίζεται πως «εκατομμύρια Αμερικάνοι εξαπατήθηκαν φέτος από την μαζική διάδοση ρωσικής προπαγάνδας παραπληροφόρησης» με βάση ανώνυμες πηγές που επικαλείται ο δαιμόνιος ρεπόρτερ, που παραθέτει τον κατάλογο των «ρωσικών πρακτόρικων sites».
Η αμερικανική εφημερίδα επισημαίνει πως τα παραπάνω μέσα ενημέρωσης προσπάθησαν να παρουσιάσουν τη Δημοκρατική υποψήφια Χίλαρι Κλίντον ως «εγκληματία». Ανάμεσά τους, πολλές αριστερές γνωστές ιστοσελίδες, όπως το counterpunch.org.
Η όλη υπόθεση φέρνει στη μνήμη των Αμερικανών την εποχή του Μακαρθισμού και την κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου, όταν η CIA διέθετε περίπου 3.000 εκδότες και δημοσιογράφους για λόγους προπαγάνδας στο πρόγραμμα «Operation Mockingbird», που λειτούργησε στις δεκαετίες του 50, 60 και 70.
Μάλιστα το κακογραμμένο και αστήρικτο δημοσίευμα, εγείρει την υπόνοια ότι συνεχίζεται το παραπάνω πρόγραμμα της CIA, μέχρι και σήμερα.
Σχεδόν από την ίδρυση της το 1947, η CIA είχε δημοσιογράφους στην μισθοδοσία της, γεγονός που αναγνωρίστηκε από τον Οργανισμό με σχετική ανακοίνωση το 1976, σύμφωνα με την οποία: «Με άμεση ισχύ, από τώρα και στο εξής, η CIA δεν θα τεθεί σε οποιαδήποτε έμμισθη ή με σύμβαση σχέση πλήρους ή μερικής απασχόλησης, που να σχετίζεται με ειδήσεις, ανταποκρίσεις, διαπιστευμένου από οποιαδήποτε υπηρεσία ειδήσεων των ΗΠΑ, εφημερίδα, περιοδικό, ραδιόφωνο ή τηλεοπτικό δίκτυο ή σταθμό».
Αν και στην ανακοίνωση τονίζεται επίσης ότι η CIA θα συνεχίσει να «καλωσορίζει» την εθελοντική, μη αμειβόμενη συνεργασία των δημοσιογράφων, δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι ο Οργανισμός σταμάτησε στην πραγματικότητα την συγκεκαλυμμένη δοσοληψία του με τη λεγόμενη Τέταρτη Εξουσία.
Οι πρακτικές της στο θέμα αυτό, πριν από το 1976, έχουν καταγραφεί σε κάποιο βαθμό, από δημοσιογράφους-ερευνητές, όπως ο Καρλ Μπερνστάιν.
Είκοσι χρόνια μετά, το 1997 ο γιος γνωστού στελέχους της CIA, δήλωσε κατηγορηματικά, αν και «off the record», στο «counterpunch» ότι «φυσικά» ο ισχυρός και κακόβουλος αρθρογράφος Joseph Alsop «ήταν στην κατάσταση μισθοδοσίας της CIA».
Η χειραγώγηση ήταν πάντα ένα κυρίαρχο μέλημα της CIA, όπως και του Πενταγώνου.
Στο βιβλίο του «Mockingbird: η ανατροπή της Ελευθεροτυπίας από τη CIA», ο Άλεξ Κωνσταντάιν γράφει ότι στη δεκαετία του 1950, «περίπου 3.000 μισθωτοί και συμβασιούχοι υπάλληλοι της CIA τελικά ασχολούνταν με τις προσπάθειες προπαγάνδας», κι όπως όλα δείχνουν υπάρχουν και σήμερα συνεχιστές, ακόμα και σε έγκριτες εφημερίδες όπως η «Washington Post».
el.sott.net
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου